RapportBroedvogelinventarisatie Bijvanck 2019

In het voorjaar van 2019 werd De Bijvanck geïnventariseerd op broedvogels in opdracht van Natuurmonumenten. Hierbij zijn vijf bezoekrondes gebracht en is op basis van de BMP-methode gewerkt (Vergeer et al. 2016).

Doel van de inventarisatie was om de huidige verspreiding vast te leggen en te kijken welke veranderingen de broedvogels hebben doorgemaakt in de periode 1986-2019, met nadruk op de periode 2000-2019.  In de Bijvanck (95,5 ha) werden in 2019 totaal 45 soorten als broedvogel vastgesteld.

 

Hiervan staan er vier op de Rode Lijst van bedreigde en/of karakteristieke vogelsoorten (Kleunen et al. 2017), te weten Grote Lijster, Grauwe Vliegenvanger, Matkop en Zwarte Mees. De Bijvanck is in het verleden vijfmaal eerder op broedvogels geïnventariseerd, in 1974, 1986, 2000, 2007 en 2013. Er zijn verschillen van methode en werkwijze in de eerste twee onderzoeksjaren, maar vanaf 2000 zijn de resultaten goed vergelijkbaar. Nieuwkomer in 2019 ten opzichte van 2000- 2013 is de Houtsnip en Kruisbek. De enige opvallende toename zien we bij Middelste Bonte Specht.

 

Op hoog niveau blijven vogelsoorten van oud opgaand loofbos als Bonte Spechten, Groene Specht, Boomklever en Appelvink. Soorten die ook landelijk in de lift zitten. Soorten die zijn afgenomen vertonen ook landelijk gezien een afname als Glanskop en Matkop. Ook de extreme afname van Zwarte Mees springt in het oog. Opvallend is de afname, lage stand of zelfs verdwijnen van de grote holenbroeders Zwarte Specht, Kauw, Bosuil en Holenduif. Verder opvallend is de afname van Boomkruiper en Zwartkop, met name omdat die tegengesteld is aan de landelijke trend.

 

De soortenrijkdom en het totaal aantal territoria van alle broedvogels is sinds eind vorige eeuw beduidend afgenomen met mogelijk een stabilisatie van beide tijdens de laatste inventarisaties.